ชีวิตในความเงียบ

ณ มุมหนึ่งซึ่งอยู่อีกมุมหนึ่ง
เป็นที่ซึ่งไม่มีใครได้เข้าถึง
เป็นนิยามความรู้สึกที่ลึกซึ้ง
เช่นนั้นจึงพยายามถามในใจ

อยากสัมผัสสำเนียงเสียงเสนาะ
เสียงดนตรีฟังไพเราะเหมาะเพียงไหน
เสียงนกร้องก้องล้ำลำนำไพร
สัมผัสใจซึ้งซ่านอยากพานพบ

เพียงหลืบมุมซุ่มเงียบไม่เพียบพร้อม
ถูกรุมล้อมโดยไม่รู้จะสู้หลบ
ไม่มีแม้ปีกหางสรรพางค์ครบ
มาสู้รบชะตากรรมผู้ชำนาญ

ชีวิตเหมือนขำขันที่ฝันเฟื่อง
เปรียบเป็นเรื่องเป็นราวที่ร้าวฉาน
เหมือนละครน้ำเน่าเขย่าวิญญาณ
กระตุกม่านน้ำตาพาไหลริน

4 มี.ค 45