คอยใครบางคน
นานจนเหนื่อยใจ
วันเปลี่ยนเวียนไป
ทำไมไม่มา
แมกไม้เมินมิ่ง
แน่นิ่งหนีหน้า
ลมล่องลอยลา
เจียนจำจากใจ
สู้ทนทุกที่
ไม่หนีไปไหน
จนกว่าคนไกล
ที่พรากได้พบ
ร่ำไห้เรียกหา
เวลาหลีกหลบ
คอยคนเคยคบ
ปลอบเหงาเงียบงัน
15 กพ.49
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น