ในห้องนอน

นั่งอยู่ในห้องนอนร้อนอบอ้าว
หิวข้าวแต่ไม่อยากออกไปไหน
ดูถนนจนเพลียละเหี่ยใจ
ยวดยานวิ่งขวักไขว่ปล่อยไอดำ

เปิดวิทยุฟังเพลงที่ไม่ชอบ
อ่านหนังสือหลายรอบขอบตาคล้ำ
อ้าปากหาวตาปรือมือยังคลำ
ฝึกฝืนคร่ำเคร่งเขียนบทกวี

นึกรังเกียจร่างกายมันหลายโรค
ดูผอมโกรกอย่างกับไม้เสียบผี
ผิวเข้มคล้ำดำด่างออกอย่างนี้
หาคนดีที่ไหนเห็นใจกัน

ไอร้อนสะท้อนมาที่หน้าต่าง
คิดพลางกางมูลี่มาคลี่กั้น
เสียงเพลงใหม่ไม่เข้าหูเดี๋ยวรู้กัน
เอาวะฉันร้องเองเปลี่ยนเพลงไป

คนข้างนอกบอกมาว่าหนวกหู
ร้องอะไรไม่รู้ร้องอยู่ได้
ช่างเถอะเขาไม่เห็นไม่เป็นไร
นั่งร้องไห้ในห้องนอน...ร้อนอบอ้าว

17 ก.ย 49