วันพุธที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2552

กาลเวลา


เมื่อวาน
ขับเวลาเคลื่อนผ่านกาลสมัย
มืออ่อนโยนอ่อนเยาว์เฝ้าโยงใย
หมุนเวียนไปใส่กรอทอเป็นผ้า

ปัจจุบัน
ผืนผ้าสีแพรสรรพรรณรากหญ้า
ทอด้วยแรงร่วงโรยมือชรา
ทอดสายตาครุ่นคำนึงถึงวานวัน

วันพรุ่งนี้
หวังยังมีสายใยให้สร้างสรรค์
โลกคงสวยด้วยไมตรีที่สำคัญ
เชื่อมสัมพันธ์โยงใจไปสู่ใจ

กาลเวลา
ปราถนาหยุดพักสักนิดไหม
หากเหนื่อยนักพักหน่อยแล้วค่อยไป
ปล่อยดวงใจสายใยรักเฝ้าถักทอ

19 ก.พ 49

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น